Grupa synodalna w parafii Najświętszego Imienia Jezus w Łodzi powstała w kwietniu 2024 roku. Była złożona z ośmiu osób reprezentujących różne ruchy i wspólnoty spotykające się przy naszym ośrodku oraz proboszcza. Spotykała się regularnie, raz w miesiącu, a jej przedstawiciele regularnie uczestniczyli w rejonowych dniach skupienia organizowanych w parafii Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Łodzi, albo jak w przypadku proboszczów, w spotkaniach organizowanych w seminarium. Doświadczenie synodalne ogólnie oceniam pozytywnie. Uczyliśmy się uważnego słuchania innych oraz wspólnego odczytywania znaków czasu, oraz tego, że przyszłość Kościoła nie zależy jedynie od papieża, biskupów, księży i zakonników, ale również od świeckich. Podejmowaliśmy rozmowy z pokorą, łagodnością i cierpliwością, z szacunkiem dla wolności wypowiedzi innych, bez oceniania, a tym bardziej krytykowania. Była to dla nas cenna lekcja budowania nowego stylu relacji: świeccy – duchowni. Synod pobudził nas do konkretnych działań, których inaczej byśmy nie podjęli. Stanowił cenny impuls do osobistej i wspólnotowej refleksji nad misją naszej cząstki Kościoła powszechnego. Pozwolił też odkryć wezwania, jakie stają przed nami w Roku Jubileuszowym. Ważne jest, aby wsłuchać się w oczekiwania i potrzeby, jakie ludzie mają wobec Kościoła, również te niewyrażalne. Przy naszym ośrodku od wielu lat spotykają się różne ruchy i wspólnoty, w których bardzo aktywnie działają świeccy, podejmujący odpowiedzialność za misję Kościoła. To sprawia, że synodalność mocno przenika nasz styl myślenia i wrażliwość duszpasterską. Wiemy, że przyszłość synodalności w praktyce zależy też od tworzenia przestrzeni spotkania w parafii oraz we wspólnotach. Warto również, aby np. wizyty duszpasterskie przy okazji Świąt Bożego Narodzenia odbywały się w stylu prawdziwie synodalnym i wychodziły poza relacje czysto formalne oraz były rzeczywistymi spotkaniami pasterzy z wiernymi.
Po ponad rocznej pracy zostały opracowane rekomendacje dla działalności ewangelizacyjnej i duszpasterskiej parafii na najbliższy czas. Rekomendacją na poziomie ogólnym jest potrzeba zwrócenia większej uwagi na obecność Kościoła na peryferiach egzystencjalnych czyli wyjście do ludzi, którzy żyją z dala od Pana Boga i utracili więź ze wspólnotą. Kościół powinien poczuć się gościem w tych środowiskach, a nie utwierdzać się w przekonaniu, że jest punktem odniesienia dla większości społeczeństwa. Trzeba pracować nad zmianą mentalności we wspólnotach i pobudzać do refleksji, jak bardziej służyć osobom, które żyją poza Kościołem lub zostały przez niego w różny sposób zranione. Należy wychodzić z poczucia triumfalizmu i napawania się wielkimi liczbami. Wspólnoty nie powinny zamykać się w gronie dobrze „sformatowanych katolików” i realizować jedynie duchowych potrzeb swoich członków. Bardzo ważne jest także wsparcie młodzieży w drodze do Pana Boga i w przejmowaniu odpowiedzialności za przyszłość Kościoła. Może się to wyrażać chociażby w modlitwie za młodych oraz tworzeniu więzi międzypokoleniowej między nimi a starszymi. Zostały również opracowane rekomendacje bardziej szczegółowe. Oto one:
- Stworzenie przy Sanktuarium przestrzeni spotkań dla wiernych i duszpasterzy, szczególnie po niedzielnych i świątecznych Mszach Świętych, w postaci kawiarenki parafialnej.
- Opracowanie wskazań wynikających z najnowszych dokumentów Kościoła na stronach parafii, żeby wyjaśniać ich przesłanie zgodnie z jego intencjami, a nie po linii wrażliwości niektórych komentatorów i publicystów.
- Różne formy popularyzacji Słowa Bożego w formie dzielenia się i spotkań biblijnych on-line, koszyczka z sentencjami biblijnymi. Raz na kwartał Neokatechumenat proponuje skrutację Słowa Bożego, której formę trzeba jeszcze dopracować, aby uprzystępnić jej formułę.
- Wspólna celebracja Jubileuszowa przy okazji obchodów któregoś z Jubileuszy na poziomie Kościoła powszechnego. Zważając na mnogość już istniejących inicjatyw pewnie wyrazi się to w uczestnictwie i współtworzeniu najbliższych odpustów parafialnych w Uroczystość Najświętszego Serca Pana Jezusa, w dniu 27 czerwca oraz Uroczystości Najświętszego Imienia Jezus, na początku roku, czyli 3 stycznia 2016 roku, prawie na zakończenie Roku Jubileuszowego.
- Zwrócenie uwagi na obecność przy Sanktuarium, Kaplicy Adoracji, do której zawsze w ciągu dnia można wejść, aby wyciszyć się i pomodlić. Warto ją jeszcze bardziej wyeksponować, chociażby poprzez napis i wskazanie, np. „Jestem tutaj i czekam na ciebie”.
Opracował: Krzysztof Ołdakowski SJ
